۱۳۹۲ اردیبهشت ۱۱, چهارشنبه

اما هدف وسیله رو توجیه نمی کنه


حرف می زدم یک آن قطع کرد و گفت : خیلی جالب است که انقدر نتیجه گرا هستی!
کمی نگاه کردم دیدم تقریبا بهترین توصیف از من است. البته نتیجه گرایی این را نمی دهد که فقط نتیجه مهم باشد... این را می دهد که اگر همه چیز باشد و نتیجه نباشد انگار هیچ چیز نیست...به عبارت دیگر نتیجه یک معیار عینی است برای من که در توهماتم نباشم . شاید از نمره گرفته تا روابط اجتماعی و شاید به طرز مبتذلی تعداد جلساتی که در جلسه برگزار می شود و تعداد آدم های ورودی ، قیمت کیفی که خریدم همه و همه معیار عینی من است برای این که از توهم بیرون بیایم و "واقع بین" باشم... راستش من اصلا دنیایی بدون این ها رو نمی تونم تصور کنم... من نمی تونم وقتی که به عینه وضع تحصیلی نامناسب و شغلی نه چندان راضی کننده دارم بگویم من عوضش "باهوش" هستم .

هیچ نظری موجود نیست: