وقتی 7-8 ساله بودم این آهنگ از ستار آهنگ مورد علاقه ام بود.
حالا بعد 10-11 سال دوباره این آهنگ رو گوش می کنم.این آهنگ من رو یاد پژو 504 قراضه پدرم می اندازد،یاد سقفش که باز می شد... پدرم سقفش را باز می کرد و من روی صندلی عقب می ایستادم و سرم را از ماشین بیرون می آوردم.
یاد جاده چالوس می افتم... چقدر می ترسیدم از گردنه ها! یاد ماشین هل دادن حتی! یاد این که پدرم برای این که من این آهنگ را کامل گوش کنم مسیرش را طولانی می کرد.یاد ممنوع بودن آهنگ های لوس آنجلسی می افتم...
یاد زمانی می افتم که من خورشید خانم/شازده خانم پدر مادرم بودم.
زمانی که پدرم برای من می خواند... همه چیز برای من بود.انگار همه شعر ها برای من سروده شده بودند...
رو اسم من خط بکش
عکس منو بد بکش
بین منو عشق من
دیوار نکش سد بکش
مثل یه حرف ساده
که نقطه هاش افتاده
عشقمو از من جدا
شکل منو بد بکش
........................
.......................
وقتی که خط کشیدی
عکسمو بد کشیدی
من واسه خط کشی هات
می میرم و زنده میشم
با همه سرکشی هات
یه روز برنده می شم!
حالا این آهنگ به جز زنده کردن آن روز ها معنی دیگری برایم دارد ...
آره ...
با همه سرکشی هات
یه روز برنده می شم!
(اسم این آهنگ خط بکش از آلبوم کوچه هست)
۶ نظر:
چه قشنگ!فکر می کنم هممون یکی از این آهنگا داریمکه باهاش یاد یه جاهایی از بچگی بیفتیم!
واسه من آهنگ ستاره های سربی از ابی!!
خونه ی مادر بزرگ...و همه بودن و بهترین روزای زندگی بود!
اهنگ بچگي من آهنگ "خانومي " از مهرداده !!!!
پري ناز كوچولو پوست تنت عين هلو!!!!
با این که تا حالا این آهنگو نشنیدم ولی انگار خاطرات من رو هم واسم تداعی کردی.خیلی واقعی نوشته بودی.
بعضی وقت ها حتی یه بو هم واسه آدم کلی خاطره رو زنده می کنه.
من آهنگ خاطره انگیزی ندارم ، یا شاید دارم ولی قدرت تداعی نداره/ندارم...
اول از همه مقدم خانم یگانه رو گرامی می داریم!!
این آهنگ خیلی معروفی نشد خودمم نفهمیدم چرا!عجیبه یکم!یعنی آلبوم کوچه ماندگار نشد خیلی...
منم از این قدیمی تر آهنگ دارم اما این یک جور دیگس... شاید زمانی که اینو گوش می کردم یا در حال سفر رفتن بودم یا در حال گردش... یه جور سبزی شمال هوای سرد کوهستان و گشت زدن توی خیابون ها رو یادم میاره...
salamon aleykom
ارسال یک نظر