۱۳۸۸ شهریور ۱۸, چهارشنبه

دوستش دارم

آره...دوسش دارم! رتبه امو می گم! خیلی دوسش دارم! هر کدوم از رقم هاش یک دنیا رو برام زنده می کنند... دوسش دارم...
تو بگو اه! این چیه! برام مهم نیست! رشته ام هم دوست دارم...
به درک که خوب نشدم... اصلا کی گفته این بده؟!

۸ نظر:

آيدا گفت...

چي شدي دختر ؟؟؟

یگانه گفت...

.حالا چی قبول شدی؟؟امیدوارم تو هم کامپیوتر شده باشی تا با هم حداقل هم رشته بشیم .حالا دانشگات چیه؟؟

ADayDreamer گفت...

مهندسی شیمی شریف! نه یگانه اشتباه کردی!

آيدا گفت...

آخ جون ....
چقدر خوب كه همه هموني كه ميخواستيم شد !
دختر خوب از عمران در رفتيا!!!!!
ما همه پخش و پلا شديم ... يكي تهران يكي امير كبير 3 تا علم و صنعت 3 تا خواجه .......من بنده حقير با يه تجربيه هم شهيد بهشتي ......
در 4 سال اخير حالا مدرسه امون اينقدر صادرات تهران نداده بود !

Fredo گفت...

salam,beloget jalebe az in jahat ke adam doos dare vaghti ye post mikhone chan tayi digaro ham edame bede,poste shere sattaro khoondam kheili khosham oomad! rotbat mage chand shode bode?koja ghabool shodi?
vaght dashti behem ye sari bezan

mahboobe گفت...

tabrik anna

parinaz گفت...

aaaaaalie inke nghadr khoshhali!khoshhalam!:)

سعیده گفت...

خیلی خوبه...من شخصا خوشحالم...دارم با ناراحتی ننه باباهه مقابله می کنم...نمی دونم تا کی میخواد ادامه پیدا کنه...