زمانی که این پست رو توی وبلاگم می خونید حداقل یک سال از نوشتنش می گذره!
می خوام ببینم چقدر می تونم به اهدافم پایبند باشم می خوام ببینم چقدر عرضه دارم!!
می خوام شما هم اینو ببینید و بعد بهم نگید حقت نبود یا بود! می خوام شانس رو حذف کنم از زندگیم می خوام دیگه نگم خوش شانسی یا بد شانسی!
من سال دیگه کنکور دارم.حداقل انتظارم از خودم رتبه ی زیر 100 هست.دوست دارم چون! شما من رو توی این 1 سال می بینید و تلاش هامم همین طور دوست دارم خیلی منطقی بگید چقدر تلاش کردم!
من تا سال دیگه هیچ کاری جز فکر کردن به درس نمی کنم. من تنها به این فکر می کنم که می خوام آینده مو بسازم همین...
آناهیتایی که من توی سال دیگه می بینم کمی مضطرب هست اما نه به خاطر کنکور و نتیجش به خاطر این که 18 سالش شده! باید بره دانشگاه...
دیگه نمی کشم بنویسم! نمی دونم باید چی گفت....
باید دید چی میشه...