جایی که می نویسم از هر دری... زندگی را می نویسم.
وبلاگی که "زندگیست"
۱۳۹۳ اردیبهشت ۱۰, چهارشنبه
خوشا به من که دست تو پرواز هدیه می کند.
کار خاصی نمی کند. خودش می گوید که کاری نمی کند. اما وقتی می خندد فکر می کنم اوج می گیرم. می دانم که حتی نمی خواهم دستش بزنم. او یک گوشه باید باشد تا تنها نگاهش کنم. نماد چیزی دست نیافتنی. می دانم وقتی "برای من" شود تمام جادویش را از دست می دهد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر