روابط انسانی را لایک ها نشان می دهند ، من از پشت لایک هایت و اسمایلی هایت تو را می بینم و از بلاک کردنت می فهمم که مرا از زندگیت حذف می کنی،با اسمس جواب ندادن ات می فهمم که حوصله ام را نداری،شاید اسمس چرت بوده اما قطعا حوصله ام را نداری.پی ام ها را سالی یکبار جواب می دهی اگر جواب بدهی و اکثرا جواب نمی دهی،از ایگنور نکردنت میشه فهمید که حالت را بهم نمی زنم خیلی ... ،توی فیس بوک با من لاس می زنند و قاطی می کنی و دعوا می کنیم که چرا من انقدر عن هستم البته نمی گویی عن می گویی نامناسب برای تو.وبلاگم را می خوانی و می گویی فقط به من فحش می دهد ، وبلاگم را می خوانند و مدت ها فکر می کنند مخاطب کیست و تصمیم می گیرند هرچه که بین من و مخاطب باقی مانده را نابود کنند،سمسی می آید یا پی امی که خوبی؟موبایل شاید زنگ بخورد و یکی آن ور خط بگوید چته؟ که قطعا تو نیستی چرا که هیچ وقت به من زنگ نمی زنی چرایش را می دانم حوصله نوشتنش را ندارم،اما دلیل اصلی یک سمس است که شش ماه پیش زدم! از اون ور مرا شاید در یک جایی ادد کنی و بلاک را برداری یعنی اوضاع صلح آمیز است یا مثلا در گودر فالو کنی یا مثلا بلاک رو برداری نمی دانم...هرچه که هست
متنفرم!از تکنولوژی متنفرم که لایک ها ،توییتها،نوت،بلاک ها ،فرندلیست ها و ریکوئست ها،سمس ها ،پی ام ها ،وبلاگ ها ،کامنت ها کوفت ها ، زهرمارها چیزهای مهمی را محو کرده اند...نگاهت را ،گرمای دستانت را ، آغوشت را ...،نفست را گرچه تصویر و صدایت را هنوز به واسطه این تکنولوژی کوفتی دارم ،تصاویری که دروغ می گویند و تو در آنها مدام لبخند ژکوند می زنی و نگاه طلبکارت را پنهان کردی...آری آنها دروغ اند...
من از این تکنولوژی متنفرم!متنفرم...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر